در موارد بسیاری در قرآن بجای استدلال منطقی و ارائه ی معجزه برای هدایت، از مغالطه حمله شخصی و اتهام به طرف مقابل استفاده میشود و منکران و منتقدان قرآن را پست، فاسق، ظالم، کافر، دروغگو و… می خواند.
به عنوان مثال:
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمِنْ هَٰؤُلَاءِ مَن يُؤْمِنُ بِهِ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ (عنکبوت ۴۷) Continue reading “تخطئه و اتهام بجای استدلال”