دسته: تتاقضات قرآن

یکی از دلايل مسلمانان برای اثبات الهی بودن کتاب قرآن ادعاى بلاغت نوشتارى آيات آن است. در اینجا یک مورد از این بلاغت ها را برسی میکنیم.
آيه ٦٧ از سوره مائده:
يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ(آيه ٦٧ سوره مائده) Continue reading “شاهکار بلاغت در آيات قرآن” →

ماه رمضان یکی از ماه های سال عربی قبل از ظهور اسلام بود، وقتى كه اسلام آمد، محمد چیزی در مورد روزه ماه رمضان نميدانست.
همچنين در مورد زکات نيز سخنی به میان نیاورد تا اینکه وى، پس از سیزده سال اقامت در مکه بدون روزه گرفتن یا صحبت در مورد آن طى شده بود به مدینه نقل مکان کرد(فرار كرد).
هنگامی که وى به مدينه رسید و با یهودیان درآمیخت، فهمید که يهوديان روز عاشورا را روزه ميگيرند(روز دهم ماه محرم)، از آنها در مورد این امر عجیب پرسید. Continue reading “پيامبر اسلام و بى خبرى از روزه گرفتن يهوديان” →

پژوهش های تاریخی هرمنوتیک در باره قرآن یک نوآوری در ادبیات جامعه شناختی ایران است زیرا تا کنون هرگز چنین مطالبی انتشار نیافته اند. تمامی نوشته های دینداران نخبه مسلمان، متون ستایشگر دین بوده اند و هیچ ربطی به کار علمی ندارند. در دوران اخیر نقد اسلام قرآنی در جامعه ما آغاز شده است ولی باستانشناسی هرمنوتیک مصحف قرآنی پا نگرفته است. به دنبال نوشته های پیشین، در اینجا جنبه دیگری از این کاوشگری هرمنوتیک در باره قرآن ارائه می شود. Continue reading “تاریخ شکل گیری قرآن در تناقض با معجزه” →

آيا بايد كل ماه رمضان را روزه گرفت و بدن خود را در معرض هزاران بيمارى و مشكل قرار داد؟
آيا در قرآن كه كتاب مرجع مسلمانان است به روزه يك ماهه توصيه شده است يا اينكه اين فقيهان مسلمان هستند كه اين موضوع را به خورد مسلمانان داده اند؟

در متنى كه سایتها و رسانه های منتسب به حوزه آورده اند, آيات ١٨٣ تا ١٨٦ از سوره بقره را آورده اند و به اين آيات براى اثبات روزه ٣٠ روزه يا همان ماه كامل استناد كرده اند. Continue reading “آيا بايد كل ماه رمضان را روزه گرفت” →

داستان مراحل تحریم شراب در قرآن, داستانی خواندنی است که به خودی خود اثبات میکند که نویسنده یا نویسندگان قرآن در یک سردرگمی برای تحریم یا آزادی نوشیدن شراب, به سر می‌برده‌اند. به ترتیب با بررسی آیات قرآن در این زمینه چگونگی این جریان را از نظر می‌گذرانیم.
۱- آیه ۶۷ سوره نحل: وَمِنْ ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ
ترجمه: و از میوه های درخت خرما و انگور نیز (نوشیدنی‌های) مست کننده و رزق نیکو می‌گیرید. همانا در این امر نیز نشانه‌ای روشن برای اهل تفکر است.(سوره نحل، آیه ۶۷) Continue reading “سردرگمی الله در قرآن برای تحریم شراب” →

در کتابهایی که به نام کتب دینی و الهی وجود دارند می‌بینیم کسانی که خود را از طرف خدا پیامبر می‌نامیده‌اند در اثبات ادعایشان کارهایی را انجام می‌داده‌اند که انجام این کارها از عهده‌ی اشخاص عادی غیر ممکن بوده که به آنها معجزه یا خرق عادت می‌گوییم. انجام معجزه از سوی این افراد خود به خود نشانه‌ای برای اثبات ادعای پیامبری‌شان بوده است. ما در این نوشته قصد نداریم وجود یا عدم وجود معجزه را اثبات کنیم بلکه طبق همان تعریف میخواهیم بدانیم که, با نداشتن معجزه چگونه می‌توان پيامبر را از يك فرد شياد جدا كرد؟ Continue reading “پیامبر اسلام و عدم ارائه معجزه در اثبات نبوتش” →

در قرآن آيات زيادی وجود دارد كه كسانی را كه در مورد قرآن بحث و نقد می‌كنند را تهديد به عذاب دنيوی و اخروی می‌كند. از جمله:

در ادامه بحث در مورد تناقضات آیات قرآن بر می‌خوريم كه به آیاتی كه انسان خردمند و آزاده با خواندن آنها به ايرادت و اشتباهات كودكانه نويسنده قرآن پی برده و انگشت تعجب به دهان می‌گيرد.

در آیات ٦٥-٦٦ سوره انفال، اللهِ مدينه، در مورد تشويق موٌمنان به جنگ و قدرت آنها در مقابل دشمنان صحبت شده و در اين آيات مقايسه‌ای ميان قدرت مومنين و دشمنان آنها انجام شده كه با هيچ ماشين حساب و هيچ رابطه رياضی كيفيت اين حساب و كتاب را نمی‌شود محاسبه كرد .توجه بفرماييد: Continue reading “تناقض در آیات قرآن, داستان یاجوج و ماجوج” →

در موارد بسیاری در قرآن بجای استدلال منطقی و ارائه ی معجزه برای هدایت، از مغالطه حمله شخصی و اتهام به طرف مقابل استفاده میشود و منکران و منتقدان قرآن را پست، فاسق، ظالم، کافر، دروغگو و… می خواند.

به عنوان مثال:

وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمِنْ هَٰؤُلَاءِ مَن يُؤْمِنُ بِهِ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ (عنکبوت ۴۷) Continue reading “تخطئه و اتهام بجای استدلال” →

با خواندن دقیق قرآن و با تحقیق در چگونگی چیده شدن آیات آن به راحتی میتوان به تناقضات و دوگانه گوییهای این کتاب پی برد. آیات زیادی که هر از گاهی, آیاتی دیگر را را نقض میکنند. البته برای حل قسمتی از این مشکل ناسخ و منسوخ و آیات نسخ شده را در قرآن گنجانده اند که نمیتوان به یقین گفت که اینکار را خود محمد کرده یا جانشینان وی اما, هنوز ده ها آیه وجود دارد که با هم تناقض دارند و در رده آیات ناسخ و منسوخ نیز قرار نگرفته اند. در اینجا اشاره ای به نمونه این آیات میکنیم. Continue reading “تناقض گوئى قرآن در مورد اهل كتاب” →