در احاديثي كه در ذيل مي خوانيم ميبينيم كه محمد پيامبر اسلامي به بعضى افراد فحاشى ميكرده و گفته روحانيون كه ميگويند ايشان در مقابل فحاشين هم اخلاق حسنه داشتند چرندياتي بيش نيست .
متن عربی :
حدثنا زُهَيْرُ بن حَرْبٍ حدثنا جَرِيرٌ عن الْأَعْمَشِ عن أبي الضُّحَى عن مَسْرُوقٍ عن عَائِشَةَ قالت : دخل على رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَجُلَانِ فَكَلَّمَاهُ بِشَيْءٍ لَا أَدْرِي ما هو فَأَغْضَبَاهُ فَلَعَنَهُمَا وَسَبَّهُمَا فلما خَرَجَا قلت يا رَسُولَ اللَّهِ من أَصَابَ من الْخَيْرِ شيئا ما أَصَابَهُ هَذَانِ قال وما ذَاكِ قالت قلت لَعَنْتَهُمَا وَسَبَبْتَهُمَا قال أَوَ ما عَلِمْتِ ما شَارَطْتُ عليه رَبِّي قلت اللهم إنما أنا بَشَرٌ فَأَيُّ الْمُسْلِمِينَ لَعَنْتُهُ أو سَبَبْتُهُ فَاجْعَلْهُ له زَكَاةً وَأَجْرًا.
ترجمه : از عائشه نقل شده است كه دو مرد بر رسول الله وارد شدند، با رسول الله صحبت‌هاىی كردند كه من متوجه نشدم چه گفتند, پس رسول الله خشمگين شد و آن دو را لعن كرد و فحش داد. وقتى آن دو نفر خارج شدند، گفتم: اى رسول الله به هر كس خيرى برسد، به اين دو نفر نخواهد رسيد،
آن حضرت گفت : چرا . عائشه مى‌گويد:
گفتم: شما آن دو را لعن كردى و فحش دادي، گفت : مگر نمى‌دانى كه من با پروردگارم شرط كرده‌ام كه بارخدايا، من بشر هستم، هرگاه شخصى از مسلمانان را لعن كردم يا فحش دادم، تو او را برايش زكات و پاداش قرار بده.
منابع :
النيسابوري القشيري ، ابوالحسين مسلم بن الحجاج (متوفاي۲۶۱هـ)،
صحيح مسلم، ج۴، ص ۲۰۰۷، ح۲۶۰۰،
كِتَاب الْبِرِّ وَالصِّلَةِ وَالْآدَابِ، بَاب من لَعَنَهُ النبي صلى الله عليه وسلم أو سَبَّهُ… حقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي – بيروت.
اما در روایت دیگری که در کافی آمده باز هم بر این ادعا صحه گذاشته شده است.
متن عربی :
محمد بن یحیی عن محمد بن الحسین عن احمد بن محمد بن ابی نصر عن داوود بن سرحان عن ابی عبدالله قال: قال رسول الله اذا رایتم اهل الریب و البدع من بعدی فاظهروا البرائة منهم و اکثروا من سبّهم و القول فیهم و الوقیعة و با هتوهم کیلا یطمعوا فی الفساد فی الاسلام و یحذرهم الناس و لا یتعلموا من بدعهم یکتب الله لکم بذلک الحسنات و یرفع لکم به الدرجات فی الآخره.
ترجمه : از امام صادق روایت شده است که گفت : رسول الله گفت : پس از من هنگامی که اهل شک و بدعت را دیدید بیزاری خود را از آنها اشکار کنید و دشنام بسیار به آنها دهید!!!!
و درباره ی آنان بدگویی کنید و به ایشان بهتان بزنید تا نتوانند به فساد در اسلام طمع بندند و در نتیجه مردم از آنان دوری گزینند و بدعت های ایشان را نیاموزند ( که اگر چنین کنید) خداوند برای شما در برابر این کار ، نیکی ها نویسد و درجات شما را در آخرت بالا برد.
منبع:
اصول کافی ، ج ۲ ، ص ۳۷۵