اين متن به نقل از کتاب تاريخ طبرى و کتاب فتوح البلدان البلاذری كه از معتبرترين كتب تاريخى مسلمانان ميباشند و همچنين کتاب زندگانى امام حسين نوشته زين العابدين رهنما تنظيم شده است.
محمد بن جرير طبری نويسنده كتاب تاريخ طبرى كه يكى از بزرگترين علماى مسلمان و مفسرين قرآن بوده است در مورد شركت كردم فرزندان امام على يعنى حسن و حسين در كشتار ايرانيان می نویسد :” سعید ابن عاص” لشگری راهی گرگان نمود، مردم آنجا از راه صلح آمدند. سپس ١٠٠ هزار درهم خراج و گاه ٢٠٠ هزار درهم خراج به اعراب میدادند.
لیکن قرارداد از طرف ایرانیان برهم خورد و آنان از دادن خراج به مدینه سرباز زدند و از اسلام گريزان شدند. یکی از شهرهای کرانه جنوب شرقی دریای خزر، شهر “تمیشه” بود که به سختی با سپاه اسلام نبرد کرد.
“سعید بن عاص” شهر را محاصره کرد و آنگاه که آذوقه شهر به اتمام رسید مردم از گرسنگی زنهار (امان) خواستند و به آن شرط که سپاه “سعید ابن عاص” مردمان شهر را نکشد با او قرار صلح گذاشتند. او نیز این شرط را قبول کرده و سوگند یاد کرد که یک نفر را نکشد!!!
لیکن بعد از عقد قرار داد سعید تمام مردمان شهر را به جز یک نفر را در دره ای گرد آورد و تمام افراد شهر را از لب تیغ گذراند. در واقع او به وعده اش عمل کرد و به سوگندش وفادار ماند و همه آن مردمی که منظور او از یک نفر را “هیچکس” می پنداشتند را سر برید.
طبرى در ادامه داستان نام افراد نامدارى كه در لشكر سعيد بن عاص شركت داشتند را چنين مينويسد:
عبدالله بن عمر بن خطاب – عبدالله بن عباس – عبدالله بن زیبر – حسن ابن علی بن ابيطالب(امام حسن) – حسین ابن علی بن ابيطالب(امام حسین) از جمله كسانى بودند كه در اين فتح بزرگ شركت داشتند.
منابع:
١) کتاب تاریخ طبری – محمد جریر طبری – ترجمه ابوالقاسم پاینده – جلد پنجم – چاپ تهران – صفحه ٢١١٦
٢) فتوح البلدان نوشته احمد بن يحيى بلاذرى صفحه ٣٠٣
عثمان در سال ٢٩ هجرى سعيد بن عاص را والى كوفه كرد و عبدالله بن عامر كريز را والى بصره. مرزبان طوس به اين دو نفر نامه نوشت و آنها را به خراسان دعوت كرد و گفت هركدام در آنجا فاتح شدند، مالك آنجا شناخته ميشوند.
هر دو نفر حركت كردند، عبدالله از او پيشى گرفت و سعيد نيز به سوى طبرستان رفت كه آنجا را فتح كند و در سپاه او حسن و حسين فرزندان على ابن ابيطالب نيز بودند.(منبع:فتوح البلدان صفحه ١٥٢)
مردم گيلان و طبرستان و ديلمستان سالها در برابر هجوم سپاهيان عرب پايدارى و مقاومت كردند و در حقيقت، اعراب مسلمان هيچگاه نتوانستند گيلان، طبرستان و ديلمستان را تصرف كنند.
در زمان عثمان اعراب براى فتح طبرستان تلاش بسيار كردند و سعيد بن عاص بدستور عثمان به سوى طبرستان روانه شد. در اين يورش امام حسن و امام حسين (فرزندان امام على) او را همراهى ميكردند.
زين العابدين راهنما در كتاب زندگانى امام حسين جلد دوم ، فصل سوم در اينباره چنين نوشته است:
در سال سى ام هجرى يعنى ٧ سال پس از به خلافت رسيدن عثمان، آن فرمانده ماجراجوى عرب(سعيد بن عاص) را با نيروى تازه نفس از كوفه به سوى طبرستان فرستاد. دو فرزندن على بن ابيطالب يعى حسن و حسين به سِمت مجاهدان اسلامى كه اين جهاد را براى خاندان مسلمانان وظيفه و وجزو شعائر اسلامى به شمار مى آمد زير دست اين فرمانده سپاه اسلام به سوى طبرستان به حركت درآمدند.
اين نيروى تازه نفس بحدود طبرستان رسيد به نخستين دژ مستحكم و قلعه ناگشودنى آن برخورد كرد و سعيد بن عاص دريافت كه تصرف اين دژ غير ممكن است.
سعيد هيأتى را به سوىقلعه فرستاد و تقاضاى صلح و تأديه جزيه نمود. پس از گفتگوى بسيار اسپهبد قلعه براى جلوگيرى از خونريزى پيشنهاد صلح او را پذيرفت بشرط اينكه سپاه اعراب به مردم قلعه و دفاع كنندگان اين دژ آسيبى نرساند. اين شرط از سوى سعيد بن عاص پذيرفته شد و اسپهبد نامبرده دستور گشودن داروازه هاى قلعه را داد.
هنگام باز شدن دروازه بزرگ قلعه كه داراى چندين گز طول و عرض داشت و با كبكبه و وقارى آهسته آهسته روى پايه هاى قطور آهنى ميچرخيدو باز مى شد، عربها به تماشاى آن ايستاده و حيرت زده بودند. سعيد بن عاص فرمانده سپاه اعراب مسلمان با تمام نيروهاىخود درون قلعه آمد و مطابق نقشه اى كه قبلا طرح ريزىكرده بودنددستور داد بى درنگ نقاط مرتفع و سخت قلعه را اشغال كنند و نيروهاى ايرانى را خلع سلاح كنند.
فرداى آنروز تمامى نيروهاى مدافع قلعه را دستگير كرد، برخى را در زنجير كرد و و شروع به كشتار اهالى شهر كرد، كشتارى بى رحمانه كه مانند آن تاكنون كسى نديده بود.
اينها حقايق تاريخى است كه كتب خود مسلمانان نوشته اند، اما آخوندها و روحانيون بى شرافت شيعه با دروغ به مردم ميگويند كه على و اولادش مخالف حمله به ايران بودند و در جنگ شركت نداشتند.
و ايرانيان از همه جا بىخبر نيز براى چنين جنايتكارانى عزادارى كرده و بر سر خود ميزنند، براى كسانىكه به سرزمينمان تجاوز كرده و زنان و دخترانمان را به اسارت برده و آنها را برده جنسى خود ميكردند.
روحانيون خائن شيعه حاضرند هر دروغى را بر منابر جهل و خرافات خود بگويند تا براى متجاوزين به خاك و ناموسمان تقدس بتراشند.
بله على حسن و حسين بمانند عمر و ابوبكر و عثمان جنايتكاران خونخوارى بودند كه به وطنمان تجاوز كرده و دختران ايرانى به اسارت برده و آنها را برده هاى جنسى خود ميكردند.
آيا ما ايرانيها آنقدر بى غيرت و بى بته شده ايم كه براى چنين جنايتكارانى عزادارى كنيم و آنها را امام و پيشوا خطاب كنيم؟؟
کانال تلگرامی نقدی بر اسلام با بیش از ۶۵ هزار کاربر نیز بطور مستمر در فعالیت هست و شما به وسیله لینکی که در تصویر میبینید میتوانید به این کانال وصل شوید.