قرآن يك معجزه است، معجزه اى در خلاف جهت عقل و منطق و شعور انسان!
براى اثبات اين ادعا كه نويسنده يا نويسندگان قرآن عقل و شعورشان حتى از انسانهاى زمان خودشان كمتر بوده است به اين مثال دقت كنيد: فَيُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿ ابراهيم۴﴾
ترجمه: ما هيچ پيامبرى را نفرستاديم جز براى قوم هم زبانش، كه براى آنها … بيان كند.
پس الله هر كه را بخواهد گمراه ميكند و هر كه را كه بخواهد هدايت مى كند و اوست ارجمند حكيم.
من بين قسمت اول و دوم آيه فاصله انداخته ام كه موضوع را دقيق متوجه شويد.
در بخش اول گفته هر پيامبرى براى قومش .. تا بيان كند!!
لِيُبَيِّنَ لَهُمْ = برايشان بيان كند
چه چيزى را بيان كند معلوم نيست، جمله ناقص رها شده است. اگر كسى ادعا ميكند كه من غلط برداشت كرده ام براى من بنويسد، من هم متنش را در كانال منتشر خواهم كرد.
اما در بخش دوم آيه، الله منطق و شعور و عقل را لجن مال ميكند. دقت كنيد لطفا، ميگويد؛ الله هركسى را دلش بخواهد گمراه ميكند و هركسى را كه دلش بخواهد هدايت ميكند!
مگر در قسمت اول نگفت براى هر قومى پيامبر همزبانشان را ميفرستم؟
اگر گمراهى و هدايت توسط خود الله انجام ميشود، پيامبر را براى چه كارى ميفرستد؟ براى آموزش نصب ويندوز ١١ يا چگونگى قرار دادن ايموجى دراستورى هاى اينستاگرام؟
حالا اينها را ول كنيد، عمو جان اون ١٢٤ هزار پيامبر را براى چه فرستادى وقتى گمراهى و هدايت دست خودته؟
يعنى فقط در يك آيه هم ايراد ادبى و جمله ناقص وجود دارد و هم عدم وجود يك منطق مشخص در بيان ارسال پيامبران و هدايت بشر!